Çok uzun zamandır yalnızım ben.
Çok uzun zaman önce sevmiştim en son.
Bir mayıs pazarında hoşlanmaya başlamıştım ondan.
İlk defa o gün yağmur yağmamıştı buluştuğumuzda.
Tanıştığımızdan beri ilk defa o gün güneş vardı gökyüzünde.
İlk defa o gün tutmuştum ellerini.
Ve ilk defa o gün şarkı söylemiştik birlikte.
Ve gün deniz kenarında, akşam rüzgarıyla, gözlerine baktığımda uzun zamandır ilk defa hissetmiştim umudu.
Ve ilk defa o gün gözlerinin içine bakarken kalan her şey önemsizdi.
Bütün günü birlikte geçirmiştik.
Ve bütün akşamı.
Yine de ayrılmak zor gelmişti.
İlk defa birinin yanındayken söyleyecek bir şey bulmakta zorlanmamıştım ben.
Kısacası güzel bir bahar akşamında ilk defa aşık olmuştum.
Ve çok değil, bir buçuk, sadece bir buçuk ay sonra gerçekle yüzleştim.
Her güzel şeyin bir sonu varmış.
İşin ilginç yanı ayrılırken bile kavga etmedik.
Aramızda en ufak bir tartışma bile olmadı.
Bana Bağdat Caddesi'ni o sevdirmişti.
Hala orası onsuz eksik geliyor.
Artık aşık değilim ona ama o olmadan Bağdat Caddesi'ni de o kadar sevemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder