Günaydın.
Yazıya başladığımda daha doğrusu yazı yazmaya karar verdiğimde sabahtı hala.
Bazı insanlar mutlu olmasın diye var hayat galiba.
Çok güzel 1 hafta geçirdim.
Ve hayat "Dur!" dedi. Sen mutlu olamazsın.
Bilemiyorum bazen düşünüyorum acaba hak etmiyor muyum ben mutlu olmayı diye.
Ama mutluluk hak etmekle olsaydı eğer ben daha mutsuz olması gereken düzinelerce tanıdığım var.
Bilemiyorum işte.
Bir an için inanmıştım aslında mutlu olabileceğime.
Belki demiştim, bu sefer demiştim, bu sefer mutlu olabilirim demiştim.
Belki benim zamanım gelmiştir artık demiştim.
Ve hayat belki de o kadar adaletsiz değildir demiştim.
Olmadı, tabii ki olmadı.
Hayır ne zaman oldu ki zaten?
Hayatım mutsuzlukla mutlu olacağımı sanmak arasında geçiyor hep.
Çok nadiren de olsa mutlu olduğumu sandığım zamanlar da oluyor tabii.
Her neyse şimdilik bu kadar benden.
Uzun zamandır yazmıyordum.
Umarım bu kadar uzun sürmez sonraki yazımın gelmesi.
Görüşürüz.
Haydaaaaa , geçen yazıda Mutluluğu haketmediğini mi dişünüyorsun? sözümü yanlış anlamışsın sen galiba .
YanıtlaSilNe zaman öyle bir şey söyledin ki? Tekrar bi' kontrol ettim ama bulamadım. Yazı biraz bir anda mutlu olacakken her şeyin üst üste gelmesiyle alakalı. Açıklamak isterdim ama hala tam olarak yazılarda kendimi ya da olayları açıklayamıyorum nedense. Umarım bir gün daha açık şekilde yazabilirim yazılarımı.
YanıtlaSilGerçekten mi . Allah allah ya başkasına yazdım ya da gödermeyi unuttum o zaman .
Sil