31.10.2013

Yine bir Cem Adrian şarkısıyla yolum buraya düştü.
Son sigaramı şimdi mi içsem yoksa geceye mi saklasam ikileminde boğulurken hayatımı düşündüm.
Ne kadar kararsız olduğumu farkettim.
Marketten cips alırken bile hangisini alsam da diye 1 saat düşündüğümü farkettim.
Ve her ikilemin sonunda hep kötü olanı seçtiğimi de farkettim.
Bu arada dayanamayıp sigaramı yaktım.
Umarım bu da pişman olacağım seçimlerden biri değildir.
21 yaşındayım ben. Çoğu zaman daha küçük gösterdiğimi söylüyorlar.
Ama ben kendimi 70 yaşında biri gibi hissediyorum.
Sanki yaşayacağı her şeyi yaşamış da artık dinlenmeye çekilmiş gibi.
Yaşam gücümü emen bir şeyler var, bulamıyorum bir türlü.
Hep depresif şeyler yazıyorum.
Belki önce kafa yapımı değiştirip pozitif bakmalıyım olaylara.
Belki ondan sonra hayatımı değiştirmek için bir şeyler yapabilirim.
Bir de bana sorumluluğu öğretecek birine ihtiyacım var.
Ders çalışmanın, derslere gitmenin gerekliliğini anlatacak birine...
Çünkü üniversiteye gelene kadar gayet başarılı bir öğrenciydim ve hiç gerek olmamıştı bunlar bana.
Küçükken hatta üniversiteye gelene kadar hiç ders çalışmama gerek olmamıştı ki. Ödevleri yapmazdım evde pek ders çalışmazdım ama notlarım iyi olduğu için kimse bir şey demezdi. Keşke deselerdi.
Şimdi bulunduğum yerde o zaman ders çalıştırsalarmış diyorum zorla.
Neyse şimdilik bu kadar gelecek sefere kadar güle güle.