Hep mutsuz olunmaz sonuçta.
Her yazı da mutsuzlukla, belirsizlikle ilgili olmaz.
Bugün mutluluk konumuz. Çünkü mutluyum ben bugün.
Neden olmayayım ki?
Sınavım iyi geçti. Dün çok güzel bir şarkı keşfettim. Ve ev arkadaşım bana alınabilecek en güzel hediyeyi aldı. Küçük Prens'li bir bardak altlığı. Bir fotoğrafını atarım belki.
Sonuç olarak ben de mutlu olabiliyormuşum yani.
Ayrıca o kadar da zor değilmiş mutlu olmak.
Umut etmek.
Her şeyin güzel olabileceğine inanmak.
Umarım gece de aynı şekilde düşünüyor olurum.
Hayat tabi ne olacağı belli olmaz.
Ama belki de bu sefer hayatım düzene girer.
En azından öyle umabilirim.
Her şeyi unuturum belki, dertlerimi, sıkıntılarımı, bana zarar veren her şeyi.
Şimdi biraz da bazı insanlardan bahsetmek istiyorum.
Hani bazı insanlar vardır, böyle onunla konuşmak rahatlatır seni.
Bir şey anlatmana gerek kalmaz, onun yanında olmak, onun sesini duymak umut verir sana.
Öyle insanlar vardır ki, kendine olan nefretini bile söndürür.
Hah işte benim de öyle bir insanım var.
Arada mesaj atarım ararım sonra umut dolar hayatıma devam ederim.
Aşk gibi değil bu. Ya da öyle emin değilim.
Herneyse yeni bardak altlığım bu da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder