2 haftadır yazmıyorum buraya.
Facebook profilimi kapattım.
Sanırım beni okuyan 3-5 kişi de oradan bakıyordu.
Kendi başımayım artık sanırım.
Yine Cem Adrian şarkısı çalıyor.
Sigara da var tabi.
Kış hüznün mevsimidir derler.
Ben hüzünlüyüm genellikle.
Ama sevmem kışı pek.
Kendi başıma çıkıp dolaşmak isterim ben hep.
Ama markete gitmeye bile üşenirim tek başıma.
Anlatmak istediğim şeyler var insanlara.
Ama konuşmayı beceremiyorum.
Büyüdükçe çocukluğuma dönüyorum sanki.
Büyüdükçe ne kadar küçük olduğumu farkediyorum.
Ben büyüdükçe sorunlarım da büyüyor, ama ben sorunlarımla başa çıkacak kadar büyüyemiyorum.
Ya da ben büyümüyorum, sadece yaşlanıyorum.
Bilmiyorum.
Ben zaten hiçbir şeyi bilmiyorum.
Şimdilik bu kadar sanırım.
Görüşürüz, tabi beni duyan birileri varsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder