Düşüncelerim

"Eğer hayat kafamın içindeki bir hayalden ibaretse sadece, o zaman yaşayan kimse benim kadar mazoşist olamaz." demiş biri sanırım. Ya da belki de ben demiştim. Hatırlamıyorum. Farketmez gerçi, ben de birisiyim sonuçta birilerine göre.
Bazen düşünüyorum. Bazen o kadar düşünüyorum ki, düşünmeyi bile düşünebiliyorum. Bazı geceler uyumaz insan. Ya da ben uyumam en azından. Farketmez gerçi, ben de insan sayılabilirim, bazı açılardan.
Uyumadığım gecelerde değil, uyumadığım gecelerin sabahında çok düşünürüm ben. Düşünmeyi de o zaman düşünürüm işte. "Eğer düşünemeseydim bazı şeyleri, yine de bu kadar mutsuz olur muydum?" derim bazen. Farketmez gerçi, düşünüyorum sonuçta, düşünmeyi.
Ya da hayatımı değiştirdiğimi düşünürüm. Aslında hep hayatımı değiştirdiğimi düşünürüm ben. Ya da değiştiğini. Farketmez gerçi, önemli olan değişimi düşünebilmek değil mi?
Bazen de insanları düşünürüm. Gerçek insanları... Hepsi kendi hayatlarının kahramanı. Hepsi kendi filmini çekiyor. Ama hiçbiri kahraman değil. Dünyayı değiştirdiklerini sanıyorlar en ufak başarılarında. Farketmez gerçi, ben de kahraman değilim.
Hollywood gençlik filmlerini de düşünürüm. Oradaki ezik karakterler, filmin sonunda muhakkak, okulun en yakışıklı erkeğiyle ya da en güzel kızıyla çıkarlar. Ben de merak ederim benim filminin sonu ne zaman gelecek diye. Farketmez gerçi, ezik biri sayılmam.
Geleceği hayal ederim bir de ben. Farklı şekillerde de olsa huzurluyumdur hayallerimde. Hayallerimde mutsuz olduğum yerler bile vardır ama huzursuzluk yoktur. Farketmez gerçi, henüz bugünü bile yaşayamıyorken.
İnsanların beni sevdiğini düşünürüm bazen. Hayat çok garip işte, sen onları sevmesen de onlar seni sevsin istiyorsun. Herkes seni el üstünde tutsun istiyorsun. Farketmez gerçi, sonuçta umursayan kimse yok.
Umudu da düşünürüm ben. Halbuki ne kadar uzak bir kelime bana. Ve aynı zamanda nasıl bu kadar yakın? Farketmez gerçi, umutsuzluğa bu şekilde mahkumken.
İnsanlar aynaya baktığında farklı şeyler görürler. Bazısı kendinden utanır, bazısı kendini dünyanın en yakışıklı/güzel insanı zanneder. Ben aynaya baktığımda pek bir şey göremiyorum. Yolunu kaybetmiş bir yolcu gibi arıyorum doğruyu, soruyorum ama cevap alamıyorum. Sanırım ben sadece geçiyorum. Ya da bir türlü geçemiyorum.